Аркадзь Аляксандравіч Куляшоў (6 лютага 1914 г. — 4 лютага 1978) — беларускі савецкі паэт і перакладчык, сцэнарыст. Народны паэт БССР (1968). Член ВКП(б) з 1941 года. Член СП СССР (1934).
Нарадзіўся ў вёсцы Саматэвічы (цяпер Касцюковіцкага раёна Магілёўскай вобласці Беларусі) у сям’і сельскіх настаўнікаў.
У 1928 годзе пасля заканчэння Саматэвіцкай сямігадовай школы Аркадзь Куляшоў паступіў у Мсціслаўскі педагагічны тэхнікум. У Мсціславе працавала аддзяленне «Маладняка». Тут пачыналі сваё творчае жыццё таленавітыя мастакі слова Юлій Таўбін і Змітрок (Дзмітрый) Астапенка. Сяброўства з імі аказала вялікі ўплыў на станаўленне Аркадзя Куляшова як паэта.
У 1930 годзе пераехаў у Мінск, дзе працягваў вучобу на літаратурным факультэце Мінскага педагагічнага інстытута (1931—1933).
Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. 24 чэрвеня 1941 года А. А. Куляшоў пакінуў разбураны бамбардзіроўкай, ахоплены пажарам Мінск. Пешшу ён дайшоў да Оршы, потым дабраўся да Калініна і там уступіў у РСЧА. Пад Ноўгарадам скончыў ваенна-палітычнае вучылішча і быў накіраваны ў вайсковую газету “Знамя советов”, дзе служыў да 1943 года, пасля чаго – у Беларускім штабе партызанскага руху.
У 1945—1946 гадах працаваў галоўным рэдактарам газеты “Літаратура і мастацтва”. З 1946 па 1958 год – начальнік сцэнарнага аддзела, у 1958-1967 гадах – галоўным рэдактарам кінастудыі “Беларусьфільм”.
Дэпутат ВС БССР (1947-1978). Член ВКП(б) з 1941 года. Член СП СССР (1934).
У 1926 годзе ў клімавіцкай акруговай газеце “Наш працаўнік” (“Наш работнік”) з’явіўся першы верш 12-гадовага паэта, а ў наступным годзе некалькі яго вершаў былі надрукаваны ў абласной газеце “Магілёўскі селянін” і адзін у рэспубліканскай “Беларуская вёска” (“Беларуская вёска”). Пісаў пад псеўданімамі: Амсціслаўцы (сумесна з Ю. Таўбіным), Арк. Дуда, Аркадзь Дуда, Аркадзь Жытнёвы, Апанас, Казарлюга, Язэп Качкін (сумесна з Д. Я. Астапенкам і Ю. Таўбіным), Мсціслаўцы (сумесна з Д. Астапенкам і Ю. Таўбіным). Творы А. А. Куляшова публікаваліся ў газеце “Чырвоная змена”, у часопісе “Полымя”. У 1930 годзе малады паэт выдаў свой першы зборнік “Росквіт зямлі”. Перакладаў з рускай, украінскай і іншых моў творы класічнай паэзіі.
Памёр уначы 4 лютага 1978 года ў санаторыі горада Нясвіж Мінскай вобласці. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.